Tom 56 (2017): Zeszyt 3 (January 2017)

1. Wstęp. 2. Chlamydie środowiskowe chorobotwórcze dla ludzi i zwierząt. 2.1. Chorobotwórczość rodziny Parachlamydiaceae. 2.2. Chorobotwórczość rodziny Simkaniaceae. 2.3. Chorobotwórczość rodziny Rhabdochlamydiaceae. 2.4. Chorobotwórczość rodziny Waddliaceae. 2.5. Chorobotwórczość innych chlamydii. 3. Diagnostyka chlamydii środowiskowych 4. Podsumowanie

1. Wstęp. 2. Symbiotyczna natura grzybów arbuskularnych. 3. Wczesne etapy nawiązywania mykoryzy arbuskularnej. 4. Wymiana cząsteczek sygnałowych podczas formowania się mykoryzy arbuskularnej. 5. Kwas mewalonowy – wtórny przekaźnik cząsteczek sygnałowych w mykoryzie arbuskularnej. 6. Kinaza białkowa CCaMK jako kluczowy element w ustanowieniu mykoryzy arbuskularnej. 7. Podsumowanie

1. Wprowadzenie. 2. Zakażenia Candida spp. 3. Nowy patogen grzybiczy –Candida auris. 3.1. Epidemiologia i chorobotwórczość. 3.2. Problemy identyfikacyjne. 3.3. Czynniki chorobotwórczości. 3.4. Lekooporność szczepów C. auris. 4. Działania prewencyjne. 5. Podsumowanie

1. Wprowadzenie. 2. 2. Charakterystyka nitrozwiązków aromatycznych. 2.1. Właściwości chemiczne i synteza nitroarenów. 2.2. Syntetyczne nitrozwiązki aromatyczne. 3. Nitrozwiązki aromatyczne w środowisku. 4. Zagrożenia związane z nitrozwiązkami aromatycznymi. 5. Biodegradacja nitrozwiązków aromatycznych. 5.1.Mikrobiologiczna degradacja związków aromatycznych. 5.1.1. Degradacja tlenowa (aerobowa). 5.1.2. Redukcyjny rozkład nitroarenów. 5.1.2.1. Rozkład beztlenowy (anaerobowy). 5.1.3 Degradacja nitrobenzenu – przykład alternatywnych ścieżek rozkładu. 6. Bioremediacja. 6.1 Bioremediacja związków nitroaromatycznych – przykłady realizacji. 6.1.1. Bioremediacja inżynieryjna in situ. 6.1.2. Bioremediacja inżynieryjna ex situ. 6.2. Ograniczenia procesu bioremediacji i strategie ich przezwyciężania. 7. Podsumowanie

1. Wprowadzenie. 2. Źródła chityny i jej struktura. 3. Chitynazy – budowa i działanie. 4. Bakterie produkujące chitynazy. 5. Rola chitynaz bakteryjnych w biotechnologii zielonej. 6. Wykorzystanie chitynaz w biotechnologii białej. 7. Wykorzystanie chitynaz w biotechnologii czerwonej. 8. Podsumowanie

1. Wstęp. 2. Sekrecja pęcherzyków błonowych u H. pylori. 3. Proteom pęcherzyków błonowych H. pylori. 4. Transport czynników wirulencji poprzez OMV. 4.1. Toksyna VacA. 4.2. Onkoproteina CagA. 4.3. Inne substancje. 5. Udział OMV w formowaniu biofilmu. 5.1. Funkcje biofilmu. 5.2. Zaangażowanie OMV w tworzenie biofilmu u bakterii. 5.3. Zaangażowanie OMV w tworzenie biofilmu u H. pylori.5.4. Funkcja strukturalna zewnątrzkomórkowego DNA H. pylori. 6. Zewnątrzkomórkowe DNA jako nośnik informacji. 6.1. Wpływ na wirulencję. 6.2. Transformacja. 6.3. Naturalna kompetencja H. pylori. 7. Podsumowanie

1. Wprowadzenie. 2. Analizy funkcjonowania białek Dsb in vivo. 2.1. Wyznaczanie stanu redoks białek. 2.2. Analiza fenotypowa zmutowanych szczepów. 3. Analizy funkcjonalne białek Dsb in vitro. 3.1. Test redukcji insuliny. 3.2 Określanie potencjału redoks. 3.3. Analiza aktywności oksydacyjnej i izomeryzacyjnej. 3.4. Określanie wartości pKa nukleofilowej cysteiny motywu CXXC. 3.5. Analizy oddziaływań pomiędzy DsbA a DsbB. 3.6. Struktury białek. 3.7. Identyfikacja substratów białek Dsb. 4. Podsumowanie

1. Wstęp. 2. Hodowla i wzrostBorreliaburgdorferisensulato w warunkachin vitro. 3. WrażliwośćnaantybiotykiBorreliaburgdorferi in vitro. 4. Podsumowanie

1. Wstęp. 2. Elektroforeza w gradiencie czynnika denaturującego DGGE, elektroforeza w gradiencie temperatury TGGE. 3. Polimorfizm konformacji pojedynczej nici DNA SSCP. 4. Łańcuchowa reakcja polimerazy w czasie rzeczywistym (Real Time PCR). 5. Podsumowanie

1. Wstęp. 2. Metody fenotypowe. 2.1. Biotypowanie. 2.2. Typowanie fagowe. 2.3. Analiza profili lekowrażliwości. 2.4. Metody analizy białek. 2.5. Spektroskopia mas. 3. Metody genotypowe. 3.1. Genotypowanie bez wykorzystania sekwencjonowania. 3.1.1. REA-PFGE. 3.1.2. RFLP i PCR-RFLP. 3.1.3. AFLP. 3.1.4. RAPD. 3.1.5. Mikromacierze (CHIP DNA). 3.1.6. MLVA. 3.2. Metody genotypowe wykorzystujące sekwencjonowanie. 3.2.1. Technologie sekwencjonowania. 3.2.2. MLST i SLST. 3.2.3. WGS – wgSNP, cgMLST, wgMLST. 3.2.4. Zalety i wady WGS. 4. Popularność metod typowania bakterii w badaniach biomedycznych na podstawie analizy bazy PubMed. 5. Podsumowanie