The influence of the technique of surfactant administration (LISA vs INSURE) on the outcomes of respiratory distress syndrome treatment in preterm infants
oraz | 27 paź 2019
Article Category: Original article/Praca oryginalna
Data publikacji: 27 paź 2019
Zakres stron: 163 - 171
Otrzymano: 05 cze 2019
Przyjęty: 16 lip 2019
DOI: https://doi.org/10.34763/devperiodmed.20192303.163171
© 2019 Urszula Kaniewska, Ewa Gulczyńska, published by Sciendo
This work is licensed under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Dotchawicze podanie surfaktantu egzogennego jest standardową metodą leczenia zespołu zaburzeń oddychania u noworodków urodzonych przedwcześnie. Jednocześnie preferowanym obecnie sposobem wsparcia oddechu u noworodków jest nCPAP lub wentylacja nieinwazyjna, które pozwalają na zmniejszenie ryzyka uszkodzenia płuc związanego z wentylacją mechaniczną. Stąd coraz częściej stosowane są metody podaży surfaktantu, ograniczające wentylację mechaniczną tylko do czasu podania surfaktantu i ew. krótko po podaniu leku (INSURE; intubacja-surfaktant-ekstubacja) lub pozwalające na całkowitą rezygnację z intubacji i zachowanie spontanicznego oddechu w czasie podaży leku metodą LISA/MIST (Less Invasive Surfaktant Administration, Minimal Invasive Surfactant Administration).
Cel
Analiza wyników leczenia noworodków urodzonych przedwcześnie z zespołem zaburzeń oddychania, wymagających podaży surfaktantu egzogennego, w zależności od techniki podania leku: LISA vs INSURE.
Materiał
i metody: Badaniem retrospektywnym objęto 129 noworodków o dojrzałości 24-33 tyg. ciąży, leczonych w Klinice Neonatologii w latach 2014-2016, które otrzymały surfaktant pozostając na wsparciu nieinwazyjnym. Dzieci poddane analizie otrzymywały wyłącznie proractant alfa. Badane grupy noworodków: LISA (n-83) oraz INSURE (n-46) analizowano pod kątem wyników leczenia niewydolności oddechowej oraz powikłań charakterystycznych dla wcześniactwa.
Wyniki
Analizowane grupy noworodków nie różniły się pod względem danych demograficznych (średnia m. ciała 1210 g vs 1275 g; średnia dojrzałość płodowa 30 vs 29 6/7 tyg. ciąży odpowiednio LISA vs INSURE). Porównując tryb wsparcia oddechowego oraz stężenie FiO2 w pierwszych 72 hod podania surfaktantu nie wykazano różnic między grupami. Analizując wyniki oddechowe nie stwierdzono różnic istotnych statystycznie między grupami, LISA vs INSURE: intubacja (42,2% vs 32,6%, p=0,201), liczby dni wentylacji mechanicznej (mediana 0 vs 0, p=0,377), liczby dni wsparcia oddechu metodą nCPAP (mediana 5 vs 5, p=0,379), dni tlenoterapii biernej (mediana 1vs 1, p=0,555) oraz częstość występowania dysplazji oskrzelowo-płucnej (28,9% vs 23,9%, p=0,506). Również dla powikłań charakterystycznych dla wcześniactwa nie obserwowano istotnych różnic.
Wnioski
W prezentowanej retrospektywnej analizie wstępnych doświadczeń z podażą surfaktantu metodą LISA nie wykazano istotnych statystycznie różnic w stosunku do grupy noworodków otrzymujących surfaktant metodą INSURE. Aktualnie prowadzone w Klinice Neonatologii prospektywne badanie z randomizacją, w którym oznaczane będą także biochemiczne markery uszkodzenia płuc, pozwoli na uzyskanie zobiektywizowanych wyników dotyczących bezpieczeństwa i efektywności obu metod podaży surfaktantu (LISA vs INSURE).