Evaluation of stomatognathic problems in children with osteogenesis imperfecta (Osteogenesis Imperfecta − OI ) − Preliminary study
Data publikacji: 11 sie 2017
Zakres stron: 144 - 153
Otrzymano: 07 mar 2017
Przyjęty: 22 maj 2017
DOI: https://doi.org/10.34763/devperiodmed.20172102.144153
© 2017 Danuta Smoląg, Małgorzata Kulesa-Mrowiecka, Jerzy Sułko, published by Sciendo
This work is licensed under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Dysfunkcje układu ruchowego narządu żucia, według danych epidemiologicznych, dotyczą 15-23% populacji. Szczególne znaczenie mają badania profilaktyczne czynnościowych zaburzeń układu stomatognatycznego. Specyficzną grupę pacjentów narażonych na dysfunkcje w obrębie układu ruchu narządu żucia stanowią pacjenci z chorobami genetycznymi charakteryzującymi się zaburzeniami w budowie kolagenu. Chorobą taką jest między innymi osteogenesis imperfecta (OI) i towarzyszące jej dentinogenesis imperfecta.
Cel
Celem pracy była ocena częstości i rodzaju występowania poszczególnych zaburzeń układu ruchowego narządu żucia w grupie pacjentów z Osteogenesis Imperfecta.
Materiał i metody
Badaniami objęto pacjentów Poradni Ortopedycznej Ruchowego narządu sto Polsko-Amerykańskiego Instytutu Pediatrii (CMUJ) w Krakowie, średni wiek dzieci wynosił 7,9 lat; u wszystkich potwierdzono genetycznie rozpoznanie OI. Metodami badawczymi były: wywiad oparty o autorską ankietę dotyczącą chorób w rodzinie, przebiegu ciąży, okresu postnatalnego, karmienia, subiektywnej oceny dysfunkcji w układzie stomatognatycznym.
Przeprowadzono również badanie przedmiotowe oceniające deformacje w układzie stomatognatycznym oraz szkielecie, a także badanie toru i zakresu ruchów żuchwy. Analizowano także zależności pomiędzy karmieniem piersią a zaburzeniami połykania i mowy. Badano wpływ intubacji na zakresy ruchów żuchwy.
Wyniki
Otrzymane wyniki poddano analizie statystycznej. Wśród pacjentów pediatrycznych z OI występują zaburzenia w układzie stomatognatycznym; najczęstszymi dysfunkcjami są: zaburzenia w zakresie ssania i połykania, nieprawidłowa struktura mięśnia żwacza oraz zaburzenia biomechaniczne w stawach skroniowo-żuchwowych. Stwierdzono istotną zbieżność między karmieniem piersią a zaburzeniami połykania, natomiast nie było takich zależności w stosunku do zaburzeń mowy.
Wnioski
Wyniki przeprowadzonego badania pozwoliły na wyciągnięcie następujących wniosków: 1. Wśród pacjentów pediatrycznych z OI występują zaburzenia w układzie stomatognatycznym. Najczęstszymi dysfunkcjami są: zaburzenia w zakresie ssania i połykania, nieprawidłowa struktura mięśnia żwacza oraz zaburzenia biomechaniczne w stawach skroniowo-żuchwowych. Zaniechanie karmienia piersią istotnie przyczynia się do wystąpienia zaburzeń połykania. 2. Proces leczniczy obejmujący dzieci z OI wymaga współpracy specjalistów z zakresu ortopedii, pediatrii, fizjoterapii, ortodoncji oraz neurologopedii w celu przeprowadzenia kompleksowej diagnostyki oraz prowadzenia terapii dostosowanej do indywidualnych potrzeb pacjenta. 3. Konieczne są dalsze badania przy użyciu obiektywnych narzędzi jakim jest EMG oraz zapis kondylografii co pozwoli wyciągnąć wiążące wnioski.