Study of individual plant responsiveness in anther cultures of selected pepper (Capsicum spp.) genotypes

Jednym z zasadniczych czynników decydujących o skuteczności androgenezy u papryki jest genotyp roślin donorowych. Materiał wyjściowy do indukcji zarodków stanowią najczęściej formy mieszańcowe, ponieważ im wyższy stopień heterozygotyczności, tym większe szanse uzyskania form o oryginalnym genotypie. Celem przeprowadzonych badań była ocena reakcji osobniczej na warunki indukowanej androgenezy w kulturach pylników mieszańca między uprawnymi liniami gatunku C. annuum (‘ATZ1’ × ‘TG’)F2, mieszańca międzygatunkowego (C. frutescens × C. chinense)F2 oraz linii DH AT6, wyprowadzonej z mieszańca (‘ATZ1’ × ‘TG’)F1. Dla wszystkich ocenianych genotypów oznaczono liczbę i procentowy udział otrzymanych zarodków w stosunku do całkowitej liczby wyłożonych pylników (efektywność androgenezy), indywidualnie dla każdej z roślin donorowych. W przypadku mieszańca (‘ATZ1’ × ‘TG’)F2 pylniki 19 z 20 ocenianych roślin wytwarzały zarodki z częstotliwością od 0,5 do 16,5%. Pylniki linii DH AT6 formowały znacznie mniej zarodków. Pozytywną reakcję odnotowano tutaj dla 13 z 20 roślin, przy czym efektywność androgenezy nie przekroczyła 3%. Najniższą odpowiedź androgeniczną odnotowano dla mieszańca (C. frutescens × C. chinense)F2, gdzie indukcję zarodków zaobserwowano jedynie dla 5 z 19 roślin, a efektywność androgenezy nie przekroczyła 2%. Analiza cytometryczna wykazała obecność roślin haploidalnych i diploidalnych wśród regenerantów wszystkich ocenianych genotypów.