Techno-Paranoia, Techno-Fear and Narcissism as Determinants of Consumer Trust in Wearables

W dobie transformacji cyfrowej i przekształcenia tradycyjnych form komunikacji między konsumentami a markami, kolejnym kanałem kontaktu zaraz po smartfonach sukcesywnie stały się urządzenia wearables. Na podstawie studiów literaturowych oraz przeglądu dostępnych urządzeń tego typu na rynku wyodrębniono trzy kategorie urządzeń wearables: nieingerujące w ciało (np. inteligentne zegarki), pośrednie (wystające urządzenia) nakładane na ciało (np. inteligentny tatuaż, inteligentne kolczyki kolczyki) oraz ingerujące w ciało konsumenta (np. chipy podskórne, implanty na organach wewnątrz ciała lub w mózgu). Celem artykułu było dokonanie oceny poziomu zaufania do technologii wearables oraz jego determinantów takich jak poziom narcyzmu respondenta oraz obawy przed technologią na przykładzie konstruktów: techno-paranoi oraz techno-strachu wśród młodych respondentów. Okazało się, że spośród trzech badanych predyktorów tylko dwa z nich okazały się istotne (techno-strach i techno-paranoja istotnie negatywnie determinują poziom zaufania). Techno-paranoja była istotna w przypadku każdego z trzech typów technologii wearables, natomiast techno-strach tylko w przypadku technologii nieinwazyjnych.