Small Colony Variants – The Cause Of Chronic Infections

U niektórych mikroorganizmów mogą powstawać specyficzne odmiany morfologiczne tzw. Small Colony Variants (SCVs). Taką cechę odnotowano między innymi u ziarniaków Gram-dodatnich, głównie gronkowców, ale także u pałeczek Gram-ujemnych. Odmienne, w porównaniu do typowych kolonii tych mikroorganizmów, właściwości Small Colony Variants, głównie ich małe rozmiary, dają możliwość przeżycia wewnątrzkomórkowego (np. w komórkach nabłonka czy śródbłonka), i co za tym idzie „uciekania” przed mechanizmami obronnymi ustroju gospodarza. W ten sposób formy SCV unikają oddziaływania składowych dopełniacza czy przeciwciał. Charakteryzują się również opornością na antybiotyki, głównie aminoglikozydowe czy preparaty skojarzone, jak np. trimetoprim-sulfametoksazol. Te dosyć istotne, z punktu widzenia klinicznego cechy, małe rozmiary jak i oporność na antybiotyki, powodują, że formy SCV najczęściej odpowiadają za zakażenia przewlekłe, nawracające, i co warto zaznaczyć, trudne do diagnostyki, ale także leczenia. Jak podaje literatura, SCV różnych mikroorganizmów mogą być izolowane z zakażeń układowych z różną lokalizacją i tym samym ze zróżnicowanych materiałów klinicznych (np. krew, kości, tkanki miękkie). Formy SCV Staphylococcus aureus często izolowane są od pacjentów z mukowiscydozą czy zapaleniem kości i szpiku. W pracy przedstawiono charakterystykę i znaczenie kliniczne tej wyjątkowej formy morfologicznej bakterii.