Potencjalne możliwości wykorzystania berberyny w przeciwdziałaniu insulinooporności i w cukrzycy typu 2

Insulinooporność to stan zmniejszonej wrażliwości tkanek docelowych na działanie insuliny, mimo jej prawidłowego lub podwyższonego stężenia w surowicy krwi. Jest ważnym czynnikiem w patogenezie zespołu metabolicznego, w tym stanu przedcukrzycowego i cukrzycy typu 2, a także chorób sercowo-naczyniowych oraz zespołu policystycznych jajników. Wzrasta zainteresowanie wykorzystaniem środków pochodzenia roślinnego w leczeniu pacjentów z chorobami metabolicznymi. Jednymi z nich są rośliny z rodziny berberysowatych zawierające alkaloidy izochinolinowe, takie jak berberyna. Sugeruje się, iż berberyna może wpływać na zmniejszenie insulinooporności, gospodarkę węglowodanową oraz metabolizm lipidów. Naukowcy wykazali, że ten roślinny alkaloid może tłumić różnicowanie adipocytów i wspomagać redukcję masy ciała. Inne właściwości berberyny obejmują działanie hipotensyjne oraz ochronne wobec śródbłonka naczyniowego. W artykule skoncentrowano się przede wszystkim na przedstawieniu potencjalnych możliwości wykorzystania berberyny w przeciwdziałaniu insulinooporności w cukrzycy typu 2.