Accesso libero

Generowanie MostkÓW Disiarczkowych W BiaŁKach – RÓŻNorodnoŚĆ Strukturalna I Funkcjonalna BiaŁEk Dsba

Anna Marta Banaś
Anna Marta Banaś
, 
Anna Petrykowska
Anna Petrykowska
 e 
Elżbieta Katarzyna Jagusztyn-Krynicka
Elżbieta Katarzyna Jagusztyn-Krynicka
   | 04 gen 2021
Advancements of Microbiology's Cover Image
INFORMAZIONI SU QUESTO ARTICOLO
Articolo precedente
Articolo Successivo
Cita
Article Category: article
Pubblicato online: 04 gen 2021
Pagine: 345 - 355
Ricevuto: 01 giu 2020
Accettato: 01 ott 2020
DOI: https://doi.org/10.21307/PM-2020.59.4.26
© 2020 Anna Marta Banaś et al., published by Sciendo
This work is licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.

Ryc. 1.

Struktura białka DsbA pochodzącego z Escherichia coliA) Struktura przestrzenna białka DsbA E. coli (PDB, 1FVK [20]). W kolorze czarnym zaznaczono lokalizację motywów katalitycznych CPHC oraz VcP.(B) Schematyczne ułożenie elementów strukturalnych białka EcDsbA. W ramce zaznaczono domenę tioredoksynową (opis w tekście). β-kartki są reprezentowane przez prostokąty, α-helisy – przez faliste czworokąty.
Struktura białka DsbA pochodzącego z Escherichia coliA) Struktura przestrzenna białka DsbA E. coli (PDB, 1FVK [20]). W kolorze czarnym zaznaczono lokalizację motywów katalitycznych CPHC oraz VcP.(B) Schematyczne ułożenie elementów strukturalnych białka EcDsbA. W ramce zaznaczono domenę tioredoksynową (opis w tekście). β-kartki są reprezentowane przez prostokąty, α-helisy – przez faliste czworokąty.

Ryc. 2.

Oddziaływania pomiędzy białkami DsbA i DsbBPrzykłady dotyczące wybranych gatunków bakterii Gram-ujemnych. Za wprowadzanie mostków disiarczkowych w komórkach Escherichia coli K12 odpowiedzialne jest monomeryczne białko DsbA oraz reutleniające je błonowe białko DsbB; w komórkach uropatogennych szczepów E. coli (UPEC) funkcjonuje dodatkowa para białek DsbL-DsbI. Pseudomonas aeruginosa koduje dwa białka DsbA (DsbA1, DsbA2) oraz dwa błonowe DsbB (DsbB1, DsbB2). W komórkach Neisseria meningitidis kodowane są trzy białka DsbA (DsbA1, DsbA2, DsbA3) oraz tylko jedno białko DsbB. Dwa białka DsbA (DsbA1, DsbA2) oraz dwa błonowe białka DsbB i DsbI kodowane są w genomie Campylobacter jejuni 81116. DsbI kodowane w genomie C. jejuni 81116 oraz w genomie UPEC to dwa różne białka [49]. Oprócz monomerycznych białek DsbA1/2 we wprowadzanie mostków disiarczkowych zaangażowana jest także dimeryczna oksydoreduktaza C8J_1298, która oddziałuje zarówno z białkami DsbB, DsbI jaki i białkiem szlaku izomeryzacji redukcji – DsbD. W komórkach Legionella pneumophila kodowane są monemeryczne DsbA1, dimeryczne DsbA2 a także dwa DsbB (DsbB1, DsbB2) oraz dwa DsbD (DsbD1, DsbD2). Helicobacter pylori nie koduje w genomie klasycznej pary białek DsbA-DsbB, za wprowadzanie mostków disiarczkowych odpowiedzialna jest dimeryczna oksydaza DsbK, kodowane jest również DsbI – homolog CjDsbI. Oddziaływania pomiędzy białkami zostały na rysunku przedstawione w postaci strzałek; przerywaną szarą linią zaznaczono potencjalne oddziaływania, które nie zostały udowodnione w eksperymentach in vivo/ in vitro.
Oddziaływania pomiędzy białkami DsbA i DsbBPrzykłady dotyczące wybranych gatunków bakterii Gram-ujemnych. Za wprowadzanie mostków disiarczkowych w komórkach Escherichia coli K12 odpowiedzialne jest monomeryczne białko DsbA oraz reutleniające je błonowe białko DsbB; w komórkach uropatogennych szczepów E. coli (UPEC) funkcjonuje dodatkowa para białek DsbL-DsbI. Pseudomonas aeruginosa koduje dwa białka DsbA (DsbA1, DsbA2) oraz dwa błonowe DsbB (DsbB1, DsbB2). W komórkach Neisseria meningitidis kodowane są trzy białka DsbA (DsbA1, DsbA2, DsbA3) oraz tylko jedno białko DsbB. Dwa białka DsbA (DsbA1, DsbA2) oraz dwa błonowe białka DsbB i DsbI kodowane są w genomie Campylobacter jejuni 81116. DsbI kodowane w genomie C. jejuni 81116 oraz w genomie UPEC to dwa różne białka [49]. Oprócz monomerycznych białek DsbA1/2 we wprowadzanie mostków disiarczkowych zaangażowana jest także dimeryczna oksydoreduktaza C8J_1298, która oddziałuje zarówno z białkami DsbB, DsbI jaki i białkiem szlaku izomeryzacji redukcji – DsbD. W komórkach Legionella pneumophila kodowane są monemeryczne DsbA1, dimeryczne DsbA2 a także dwa DsbB (DsbB1, DsbB2) oraz dwa DsbD (DsbD1, DsbD2). Helicobacter pylori nie koduje w genomie klasycznej pary białek DsbA-DsbB, za wprowadzanie mostków disiarczkowych odpowiedzialna jest dimeryczna oksydaza DsbK, kodowane jest również DsbI – homolog CjDsbI. Oddziaływania pomiędzy białkami zostały na rysunku przedstawione w postaci strzałek; przerywaną szarą linią zaznaczono potencjalne oddziaływania, które nie zostały udowodnione w eksperymentach in vivo/ in vitro.

Ryc. 3.

Topologia DsbB w błoniePorównanie białek DsbB oddziałujących z białkami DsbA, zaliczanymi do różnych klas – por. rozdział 3 (Escherichia coli – klasa Ia; Burkholderia pseudomallei – klasa Ib; Wolbachia pipientis – klasa II; Campylobacter jejuni – ?). Przewidywania topologii białek DsbB w błonie wykonano z wykorzystaniem programu Protter (http://wlab.ethz.ch/protter/#) [48]. Reszty cysteinowe w obrębie białek zostały zaznaczone kolorem ciemnoszarym. Sekwencje aminokwasowe wytypowane jako motywy biorące udział w oddziaływaniu z białkiem DsbA zaznaczono kolorem jasnoszarym.
Topologia DsbB w błoniePorównanie białek DsbB oddziałujących z białkami DsbA, zaliczanymi do różnych klas – por. rozdział 3 (Escherichia coli – klasa Ia; Burkholderia pseudomallei – klasa Ib; Wolbachia pipientis – klasa II; Campylobacter jejuni – ?). Przewidywania topologii białek DsbB w błonie wykonano z wykorzystaniem programu Protter (http://wlab.ethz.ch/protter/#) [48]. Reszty cysteinowe w obrębie białek zostały zaznaczone kolorem ciemnoszarym. Sekwencje aminokwasowe wytypowane jako motywy biorące udział w oddziaływaniu z białkiem DsbA zaznaczono kolorem jasnoszarym.
eISSN:
2545-3149
Lingue:
Inglese, Polacco
Frequenza di pubblicazione:
4 volte all'anno
Argomenti della rivista:
Life Sciences, Microbiology and Virology
Feed RSS della rivista