W przypadku dźwigarów o falistym środniku połączenia podatne zmieniają tłumienie oraz częstość drgań co wpływa pośred-nio na zmianę zintegrowanej sztywności dźwigarów K różnicując wielkość amplitudy przemieszczeń drgań wymuszonych [4, 5, 6]. W związku z powyższym w pracy na podstawie badań korzystając z metody pomiaru drgań wyznaczono sztywności obrotowe doczołowych połączeń podatnych [2, 3]. Korzystając z dwóch lepkosprężystych modeli materiału a mianowicie: Voigta–Kelvina oraz Hooka–Voigta–Kelvina przeprowadzono analizę ruchu drgającego ośmiu swobodnie podpartych dźwigarów SIN WTA 500/300×15 z połączeniami podatnymi w środku rozpiętości. Przeanalizowano zachowanie się amplitudy przemieszczeń drgań wymuszonych. Pokazano wpływ zmiennej sztywności obrotowej połączeń Sj na zintegrowaną szty-wność dźwigarów K oraz tłumienie.