Przez zabawę ku źródłom dźwięków — przyczynek do badań instalacji dźwiękowych w twórczości Lidii Zielińskiej

Przez zabawę ku źródłom dźwięków — przyczynek do badań instalacji dźwięko-wych w twórczości Lidii Zielińskiej

Instalacje dźwiękowe są obecne w muzy-ce polskiej od lat 60. XX wieku, kiedy to swoje pierwsze kompozycje przestrzenno--muzyczne zaprezentował Zygmunt Krauze. Choć innowacyjne działania Krauzego dość długo nie znajdowały naśladowców polskim środowisku muzycznym, to już w latach 80. zainteresowanie kompozyto-rów formami multimedialnymi, angażu-jącymi odbiorców do aktywnego uczest-nictwa, znacznie wzrosło. Wśród twórców, którzy dostrzegli muzyczny potencjał nowej formy sztuki znalazła się Lidia Zielińska — chętnie eksplorująca możliwości sonorystyczne zarówno instrumentów tradycyjnych, jak i elektroakustycznych. W kontekście kształtowania jej indywidual-nego języka kompozytorskiego ważną rolę odegrało także poznanie idei głoszonych przez Raymonda Murraya Schafera, spotkania z kanadyjskim kompozytorem oraz upowszechnianie jego myśli w polskim śro-dowisku. Ważnym nurtem jej twórczej ak-tywności są także działania skierowane do dzieci. Wszystkie wymienione aspekty wi-doczne są w jej instalacjach, które — zgodnie z założeniami Łukasza Guzka, badacza sztuki XX i xxi wieku—nierozerwalnie łączą w sobie zagadnienia przestrzeni i obecności. Pod względem brzmieniowym projekty te stanowią spójną całość z poza-instalacyjną twórczością Zielińskiej, bę-dąc przestrzenią eksplorowania zagadnień związanych z istotą i źródłami dźwięku, a także ekologią akustyczną. W artyku-le zostają dokładniej opisane następują-ce instalacje dźwiękowe Lidii Zielińskiej, z uwzględnieniem ich założeń kompozy-torskich i sposobu realizacji elementów charakteryzujących formy instalacyjne: Muzykapotencjalna [nr 1]. Spiskowa teoria dźwięku (1988), Projekt dla końca korytarza (1994), Alles gab’s schon mal / Wszystko już było (2006), Lutosławski DIY (2013), Plaster-ki muzyki (2013), Looks Chinese, Sounds Polish (2013) oraz Polish Sonorities (2014).