Badaniami objęto pięć gatunków róż rosnących dziko w Polsce: Rosa agrestis (róża polna), R. canina (róża dzika), R. dumalis (róża sina), R. rubiginosa (róża rdzawa), R. tomentosa (róża kutnerowata), znajdujących się w kolekcji in vitro Katedry Roślin Ozdobnych Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie. Badano wpływ cytokininy BA (1-10 μM) w pożywce MS (Murashige i Skroog 1962) na namnażanie pędów bocznych. Druga grupa testowanych pożywek zawierała BA (1-5 μM) oraz giberelinę GA3 (0,3-1,5 μM). Kultury prowadzono w fitotronie, w temperaturze 23/25°C (noc/dzień), wilgotności względnej 80%, przy 16-godzinnym dniu i natężeniu PPFD 30 μmol m-2 s-1 i przenoszono na świeże pożywki co 5 tygodni.
Najwyższy współczynnik namnażania uzyskano dla róży dzikiej (R. canina) i rdzawej (R. rubiginosa) (4,1 pędów na jeden eksplantat) oraz sinej (2,9 sztuk), gdy pędy były namnażane na pożywce MS zawierającej 1 μM BA i 1,5 μM GA3. Najsłabiej, bez względu na użytą pożywkę, namnażała się róża kutnerowata (Rosa tomentosa).
