Celem pracy jest zbadanie wpływu węgla aktywnego na zdolność kiełkowania i rozwój siewek storczyka Zygostates grandiflora Lindl. w kulturze in vitro. Z wysterylizowanych owoców storczyka pozyskano nasiona, które wyłożono na pożywkę stałą o składzie podstawowym według Murashige i Skooga (1962) wzbogaconą w kwas indolilooctowy (1,5 mg dm-3) i benzyloaminopurynę (2,0 mg dm-3) bez dodatku węgla aktywnego i zawierającą odpowiednio 1,0 i 3,0 g dm-3 węgla aktywnego na okres 18 miesięcy. Pierwsze różnice w kiełkowaniu nasion zaobserwowano po 9 miesiącach prowadzenia kultury. Dodatek węgla aktywnego wpłynął korzystnie na rozwój i wielkość protokormów. Wyniki tych badań zostały potwierdzone po 12 i 18 miesiącach trwania kultury, gdzie na pożywce zawierającej najwyższe stężenie węgla tj. 3,0 g dm-3 jako dodatku, nastąpił intensywny rozwój liści oraz indukcja korzeni powietrznych. Analiza statystyczna otrzymanych wyników wykazała, że metoda asymbiotycznego rozmnażania storczyków w kulturach in vitro może być stosowana dla Z. grandiflora. Z zebranych danych wynika, że dodatek węgla aktywnego do pożywki doskonali tę metodę.