The secondary effect of sunflower (Helianthus annuus L.) catch crop in sweet corn (Zea mays L. var. saccharata) cultivation

Eksperyment polowy przeprowadzono w środkowo-wschodniej Polsce (52°06’N, 22°55’E). Badano wpływ nawozów zielonych w postaci międzyplonu słonecznika, wysiewanego w trzech terminach (21 lipca, 4 i 18 sierpnia), na plonowanie i wzrost kukurydzy cukrowej. Kukurydzę odmian ‘Challenger F₁’ i ‘Sweet Wonder F₁’ uprawiano w pierwszym roku po nawożeniu organicznym. Słonecznik przyorywano w trzeciej dekadzie października. Efekty stosowania międzyplonowych nawozów zielonych porównano z obornikiem w dawce 40 t ha^-1 oraz obiektem kontrolnym bez nawożenia organicznego. Ilość biomasy i makroskładników przyorana z międzyplonem słonecznika wysianym 21 lipca była zbliżona do ilości, jaką wniósł obornik w dawce 40 t ha^-1. Ilość masy organicznej i makroskładników przyorana ze słonecznikiem posianym 4 sierpnia była o ok. 20%, a z posianym 18 sierpnia o 50% mniejsza w porównaniu z przyoranymi z obornikiem. Działanie plonotwórcze obornika i międzyplonu słonecznika posianego 21 lipca było zbliżone. Plon handlowy kolb kukurydzy wyniósł odpowiednio 12,6 t ha^-1 i 12,4 t ha^-1. Zastosowanie pod kukurydzę nawozu zielonego w postaci słonecznika posianego 4 i 18 sierpnia powodowało spadek plonu handlowego kolb o 8% i 25% w porównaniu do uzyskanych po oborniku. Największą masę miały kolby w uprawie po międzyplonie słonecznika wysianym 21 lipca oraz po oborniku. Kolby kukurydzy uprawianej po oborniku charakteryzowały się najwyższą wydajnością biologiczną (72,1%), zbliżoną do nich miały kolby kukurydzy uprawianej po międzyplonach wysianych 21 lipca i 4 sierpnia. Odmiany ‘Chalenger F₁’ i ‘Sweet Wonder F₁’ plonowały na podobnym poziomie. Odmiana ‘Challenger F₁’ wykształciła kolby o większej masie, a odmiana ‘Sweet Wonder F₁’ o wyższej wydajności biologicznej.