<abstract xmlns="http://www.w3.org/1999/xhtml">

<p>Nerka podkowiasta rozpoznawana jest z częstością 1:400-1:800 urodzeń. U 44-46% dzieci współistnieje z innymi anomaliami rozwojowymi układu moczowego. Najczęściej rozpoznawane jest wodonercze, odpływ pęcherzowo-moczowodowy i zdwojenie moczowodu. Pięcioletni chłopiec został przyjęty do Kliniki Nefrologii z powodu bólów brzucha i wymiotów. W rutynowym badaniu USG jamy brzusznej wykonanym w wieku 9 miesięcy u chłopca rozpoznano nerkę podkowiastą. Kontrolne badania USG wykazywały niewielkie poszerzenie miedniczki i kielichów w nerce lewej. W badaniu USG jamy brzusznej wykonanym przy przyjęciu do szpitala opisano nerkę podkowiastą ze skrajnym wodonerczem w nerce lewej. W badaniu dopplerowskim uwidoczniono 2 tętnice nerkowe po stronie lewej, bez cech ucisku na moczowód nerki lewej. Scyntygrafia dynamiczna nerek, z użyciem 99mTc-EC, wykazała w nerce podkowiastej wodonercze lewostronne z wysokim udziałem nerki w oczyszczaniu (55% ERPF), wydłużonym czasem tranzytu miąższowego i objawami częściowego utrudnienia wydalania na poziomie ujścia miedniczkowo-moczowodowego. W urografii rezonansu magnetycznego opisano powiększoną nerkę lewą do 105 mm, z odcinkowo zwężoną warstwą miąższową, miedniczka w wymiarze przedniotylnym 39 mm, kielichy poszerzone do 26-32 mm, wysokie odejście moczowodu z miedniczki, nerka prawa prawidłowa. Celem ułatwienia odpływu moczu z wodonerczowo zmienionej nerki lewej założono czasowy drenaż wewnętrzy – cewnik typu double-J. W planie plastyka miedniczkowo-moczowodowa.</p>
<sec id="j_devperiodmed.20182204.371375_s_001">
<h3>Wnioski</h3>
<p>U dziecka z nerką podkowiastą i niewielkiego stopnia poszerzeniem układu kielichowomiedniczkowego w okresie niemowlęcym, konieczna jest długofalowa obserwacja ze względu na możliwość nasilenia wodonercza w późniejszych latach życia.</p>
</sec>
</abstract>

Nerka podkowiasta rozpoznawana jest z częstością 1:400-1:800 urodzeń. U 44-46% dzieci współistnieje z innymi anomaliami rozwojowymi układu moczowego. Najczęściej rozpoznawane jest wodonercze, odpływ pęcherzowo-moczowodowy i zdwojenie moczowodu. Pięcioletni chłopiec został przyjęty do Kliniki Nefrologii z powodu bólów brzucha i wymiotów. W rutynowym badaniu USG jamy brzusznej wykonanym w wieku 9 miesięcy u chłopca rozpoznano nerkę podkowiastą. Kontrolne badania USG wykazywały niewielkie poszerzenie miedniczki i kielichów w nerce lewej. W badaniu USG jamy brzusznej wykonanym przy przyjęciu do szpitala opisano nerkę podkowiastą ze skrajnym wodonerczem w nerce lewej. W badaniu dopplerowskim uwidoczniono 2 tętnice nerkowe po stronie lewej, bez cech ucisku na moczowód nerki lewej. Scyntygrafia dynamiczna nerek, z użyciem 99mTc-EC, wykazała w nerce podkowiastej wodonercze lewostronne z wysokim udziałem nerki w oczyszczaniu (55% ERPF), wydłużonym czasem tranzytu miąższowego i objawami częściowego utrudnienia wydalania na poziomie ujścia miedniczkowo-moczowodowego. W urografii rezonansu magnetycznego opisano powiększoną nerkę lewą do 105 mm, z odcinkowo zwężoną warstwą miąższową, miedniczka w wymiarze przedniotylnym 39 mm, kielichy poszerzone do 26-32 mm, wysokie odejście moczowodu z miedniczki, nerka prawa prawidłowa. Celem ułatwienia odpływu moczu z wodonerczowo zmienionej nerki lewej założono czasowy drenaż wewnętrzy – cewnik typu double-J. W planie plastyka miedniczkowo-moczowodowa.

Wnioski
U dziecka z nerką podkowiastą i niewielkiego stopnia poszerzeniem układu kielichowomiedniczkowego w okresie niemowlęcym, konieczna jest długofalowa obserwacja ze względu na możliwość nasilenia wodonercza w późniejszych latach życia.


<div xmlns="http://www.w3.org/1999/xhtml">
<sec id="j_devperiodmed.20182204.371375_s_003"><div>Wstęp</div>
<p>Nerka podkowiasta jest najczęstszą postacią wady związanej z ektopią i zrośnięciem nerek. Rozpoznawana jest u 90% pacjentów ze zrośnięciem nerek, u pozostałych 10% opisywana jest nerka esowata, nerka w kształcie litery L lub nerka plackowata [<a ref-type="bibr" href="#j_devperiodmed.20182204.371375_ref_001">1</a>]. Nerka podkowiasta występuje z częstością 1:400-1:800 urodzeń [<a ref-type="bibr" href="#j_devperiodmed.20182204.371375_ref_002">2</a>, <a ref-type="bibr" href="#j_devperiodmed.20182204.371375_ref_003">3</a>]. Wada powstaje w pierwszych 4-8 tygodniach embriogenezy [<a ref-type="bibr" href="#j_devperiodmed.20182204.371375_ref_001">1</a>, <a ref-type="bibr" href="#j_devperiodmed.20182204.371375_ref_004">4</a>, <a ref-type="bibr" href="#j_devperiodmed.20182204.371375_ref_005">5</a>]. Z powodu zrośnięcia nerek i zaburzenia migracji ku górze, nerka podkowiasta jest nieprawidłowo zrotowana i położona nisko [<a ref-type="bibr" href="#j_devperiodmed.20182204.371375_ref_004">4</a>, <a ref-type="bibr" href="#j_devperiodmed.20182204.371375_ref_005">5</a>]. U 90-95% pacjentów nerki połączone są dolnymi biegunami [<a ref-type="bibr" href="#j_devperiodmed.20182204.371375_ref_001">1</a>, <a ref-type="bibr" href="#j_devperiodmed.20182204.371375_ref_002">2</a>, <a ref-type="bibr" href="#j_devperiodmed.20182204.371375_ref_005">5</a>]. Miejsce połączenia obu biegunów tworzy tak zwaną cieśń nerki, która w większości przypadków jest zbudowana z prawidłowej tkanki nerkowej, rzadziej z tkanki dysplastycznej lub włóknistej [<a ref-type="bibr" href="#j_devperiodmed.20182204.371375_ref_005">5</a>]. W nerce podkowiastej stwierdza się różne warianty unaczynienia tętniczego i żylnego. Sposób unaczynienia nerki może mieć istotne znaczenie przy zabiegach chirurgicznych [<a ref-type="bibr" href="#j_devperiodmed.20182204.371375_ref_001">1</a>, <a ref-type="bibr" href="#j_devperiodmed.20182204.371375_ref_002">2</a>, <a ref-type="bibr" href="#j_devperiodmed.20182204.371375_ref_004">4</a>, <a ref-type="bibr" href="#j_devperiodmed.20182204.371375_ref_005">5</a>].</p>
<p>U 44-46% dzieci nerka podkowiasta współistnieje z innymi wadami wrodzonymi układu moczowego [<a ref-type="bibr" href="#j_devperiodmed.20182204.371375_ref_006">6</a>, <a ref-type="bibr" href="#j_devperiodmed.20182204.371375_ref_007">7</a>]. Najczęściej rozpoznawane jest wodonercze, odpływ pęcherzowo-moczowodowy (OPM) i zdwojenie moczowodu [<a ref-type="bibr" href="#j_devperiodmed.20182204.371375_ref_001">1</a>, <a ref-type="bibr" href="#j_devperiodmed.20182204.371375_ref_002">2</a>, <a ref-type="bibr" href="#j_devperiodmed.20182204.371375_ref_006">6</a>]. Nerce podkowiastej mogą towarzyszyć anomalie rozwojowe układu kostnego, pokarmowego, sercowo-naczyniowego, oddechowego, rozrodczego i nerwowego. Wada rozpoznawana jest w różnych zespołach genetycznych, najczęściej w zespole Turnera, Edwardsa i Downa [<a ref-type="bibr" href="#j_devperiodmed.20182204.371375_ref_004">4</a>, <a ref-type="bibr" href="#j_devperiodmed.20182204.371375_ref_005">5</a>, <a ref-type="bibr" href="#j_devperiodmed.20182204.371375_ref_006">6</a>, <a ref-type="bibr" href="#j_devperiodmed.20182204.371375_ref_008">8</a>]. U pacjentów z nerką podkowiastą stwierdzono częstsze zachorowania na nowotwory nerki [<a ref-type="bibr" href="#j_devperiodmed.20182204.371375_ref_002">2</a>, <a ref-type="bibr" href="#j_devperiodmed.20182204.371375_ref_004">4</a>]. Ryzyko rozwoju guza Wilmsa jest 1,7 do 7,9 razy większe niż w populacji ogólnej [<a ref-type="bibr" href="#j_devperiodmed.20182204.371375_ref_001">1</a>].</p>
<p>Celem pracy było przedstawienie przypadku późnego wystąpienia wodonercza u chłopca z nerką podkowiastą.</p>
</sec>
<sec id="j_devperiodmed.20182204.371375_s_004"><div>Opis przypadku</div>
<p>Pięcioletni chłopiec został przyjęty do Kliniki Nefrologii z powodu utrzymujących się od około 2 tygodni bólów brzucha i wymiotów. Dziecko urodzone z ciąży III porodu III rozwiązanego cięciem cesarskim (stan po cięciu cesarskim) w 39 tygodniu, z masą ciała 3450g, ocenione na 10 pkt Apgar. Przebieg ciąży i prenatalne badania ultrasonograficzne (USG) były prawidłowe. W rutynowym badaniu USG jamy brzusznej wykonanym w wieku 9 miesięcy u chłopca rozpoznano nerkę podkowiastą i niewielkiego stopnia poszerzenie układu kielichowomiedniczkowego (UKM) w nerce lewej - wymiar przednio-tylny (ap) miedniczki 6mm, kielichy poszerzone do 3,5mm. Scyntygrafia statyczna nerek z użyciem znacznika 99mTc-DMSA wykazała nerkę podkowiastą z częściową ektopią nerki prawej, udział nerki lewej w oczyszczaniu wynosił 51% ERPF, nerki prawej 49%. Cystouretrografia mikcyjna była prawidłowa. Chłopiec pozostawał pod opieką poradni nefrologicznej. Kontrolne badania USG wykazywały niewielkie poszerzenie miedniczki i kielichów w nerce lewej. Wielokrotnie wykonywane badania moczu były prawidłowe. W badaniu USG wykonanym 8 miesięcy przed przyjęciem do szpitala stwierdzono w nerce lewej poszerzenie miedniczki w wymiarze ap do 5mm i kielichów do 4 mm. Przy przyjęciu do szpitala stan ogólny chłopca był dobry, w badaniu przedmiotowym stwierdzono: brzuch miękki, bolesność uciskowa w lewej okolicy podżebrowej, perystaltyka prawidłowa, objawy otrzewnowe ujemne, ropna wydzielina pod napletkiem, ciśnienie tętnicze 99/71 mmHg. Badania laboratoryjne wykazały: stężenie mocznika w surowicy 45 mg/dl (norma 15,0-36,4 mg/dl), kreatyniny 0,6 mg/dl (norma 0,2-0,7 mg/dl), cystatyny C 1,05 mg/l (norma 0.51-1,05 mg/l), kalkulowany klirens kreatyniny (GFR) obliczony z wzoru Schwartza wynosił 78 ml/min/1,73 m<sup>2</sup> (norma 133±27 ml/min/1,73 m<sup>2</sup>), morfologia, CRP, badanie ogólne i posiew moczu prawidłowe. W badaniu USG jamy brzusznej opisano nerkę podkowiastą ze skrajnym wodonerczem w nerce lewej − wymiar ap miedniczki 40mm, kielichy poszerzone do 23 mm, wysokie odejście moczowodu z miedniczki (<a ref-type="fig" href="#j_devperiodmed.20182204.371375_fig_001">ryc. 1</a>); nerka prawa i pęcherz moczowy prawidłowe. W badaniu dopplerowskim uwidoczniono 2 tętnice nerkowe po stronie lewej, bez cech ucisku/krzyżowania okolicy podmiedniczkowej moczowodu lewego. Scyntygrafia dynamiczna nerek, z użyciem znacznika 99mTc-EC, wykazała nerkę podkowiastą z częściową ektopią nerki prawej; nerka lewa zmieniona wodonerczowo, ze zwężoną warstwą miąższową, wydłużonym czasem tranzytu miąższowego i objawami częściowego utrudnienia wydalania na poziomie ujścia miedniczkowo-moczowodowego, obraz nerki prawej prawidłowy; udział nerki lewej w oczyszczaniu wynosił 55% ERPF, nerki prawej 44% (<a ref-type="fig" href="#j_devperiodmed.20182204.371375_fig_002">ryc. 2</a>). W urografii rezonansu magnetycznego opisano nerkę podkowiastą, nerka lewa powiększona do 105mm, z odcinkowo zwężoną warstwą miąższową do 6 mm i znacznego stopnia poszerzeniem UKM - miedniczka skierowana ku przodowi, poszerzona w wymiarze ap do 39 mm, kielichy poszerzone do 26-32 mm, wysokie odejście moczowodu w połowie miedniczki (<a ref-type="fig" href="#j_devperiodmed.20182204.371375_fig_003">ryc. 3</a>), nerka lewa długości 88 mm, prawidłowa. Celem ułatwienia odpływu moczu z wodonerczowo zmienionej nerki lewej, założono czasowy drenaż wewnętrzny – cewnik typu double-J. W planie plastyka miedniczkowo-moczowodowa.</p>

<figure id="j_devperiodmed.20182204.371375_fig_001" position="float" fig-type="figure">
<h2>Ryc. 1</h2>
<figCaption><p>Badanie USG – widoczne wodonercze lewego układu i wysokie odejście lewego moczowodu.</p>
<p>Fig. 1. Ultrasonography images of left collecting system hydronephrosis and high insertion of the left ureter.</p>
</figCaption>
<img xmlns:xlink="http://www.w3.org/1999/xlink" xlink:href="graphic/j_devperiodmed.20182204.371375_fig_001.jpg" src="https://sciendo-parsed.s3.eu-central-1.amazonaws.com/64721caf215d2f6c89dbc639/j_devperiodmed.20182204.371375_fig_001.jpg?X-Amz-Algorithm=AWS4-HMAC-SHA256&amp;X-Amz-Date=20240615T205407Z&amp;X-Amz-SignedHeaders=host&amp;X-Amz-Expires=18000&amp;X-Amz-Credential=AKIA6AP2G7AKP25APDM2%2F20240615%2Feu-central-1%2Fs3%2Faws4_request&amp;X-Amz-Signature=7ab397cc82063398057b98ae7d7fe53b263425d4ffee2aa385c2bcc8a8cdcf55" class="mw-100"/>
</figure>
<figure id="j_devperiodmed.20182204.371375_fig_002" position="float" fig-type="figure">
<h2>Ryc. 2</h2>
<figCaption><p>Scyntygrafia dynamiczna nerek z użyciem 99mTc-EC nerki podkowiastej z wodonerczem lewostronnym, z objawami częściowo utrudnionego wydalania na poziomie ujścia miedniczkowo-moczowodowego.</p>
<p>Fig. 2. Dynamic scintigraphy with 99mTc-EC of horseshoe kidney with hydronephrosis of the left-sided pelvicalyceal system and partial obstruction at the level of the uretropelvic junction.</p>
</figCaption>
<img xmlns:xlink="http://www.w3.org/1999/xlink" xlink:href="graphic/j_devperiodmed.20182204.371375_fig_002.jpg" src="https://sciendo-parsed.s3.eu-central-1.amazonaws.com/64721caf215d2f6c89dbc639/j_devperiodmed.20182204.371375_fig_002.jpg?X-Amz-Algorithm=AWS4-HMAC-SHA256&amp;X-Amz-Date=20240615T205407Z&amp;X-Amz-SignedHeaders=host&amp;X-Amz-Expires=18000&amp;X-Amz-Credential=AKIA6AP2G7AKP25APDM2%2F20240615%2Feu-central-1%2Fs3%2Faws4_request&amp;X-Amz-Signature=13871eac989dd029d290068e602c525eabf38209acb46afab2e1e7cb929bce6a" class="mw-100"/>
</figure>
<figure id="j_devperiodmed.20182204.371375_fig_003" position="float" fig-type="figure">
<h2>Ryc. 3</h2>
<figCaption><p>T2-zależne rekonstrukcje czołowa i strzałkowa urografii rezonansu magnetycznego nerki podkowiastej, z wodonerczem lewego układu i wysokim odejściem lewego moczowodu; biała strzałka – odejście moczowodu, czerwona strzałka – moczowód.</p>
<p>Fig. 3. Coronal and sagittal T2-weighted magnetic resonance urography images of horseshoe kidney, with hydronephrosis of the left collecting system and high insertion of the ureter.</p>
</figCaption>
<img xmlns:xlink="http://www.w3.org/1999/xlink" xlink:href="graphic/j_devperiodmed.20182204.371375_fig_003.jpg" src="https://sciendo-parsed.s3.eu-central-1.amazonaws.com/64721caf215d2f6c89dbc639/j_devperiodmed.20182204.371375_fig_003.jpg?X-Amz-Algorithm=AWS4-HMAC-SHA256&amp;X-Amz-Date=20240615T205407Z&amp;X-Amz-SignedHeaders=host&amp;X-Amz-Expires=18000&amp;X-Amz-Credential=AKIA6AP2G7AKP25APDM2%2F20240615%2Feu-central-1%2Fs3%2Faws4_request&amp;X-Amz-Signature=8d9fb1a71b675bc7e4f1cd36d587337744358a3956740708d8df0609f33d24bb" class="mw-100"/>
</figure>
</sec>
<sec id="j_devperiodmed.20182204.371375_s_005"><div>Omówienie</div>
<p>U około 35% dzieci z nerką podkowiastą rozpoznawane jest wodonercze [<a ref-type="bibr" href="#j_devperiodmed.20182204.371375_ref_002">2</a>, <a ref-type="bibr" href="#j_devperiodmed.20182204.371375_ref_006">6</a>]. Najczęściej powodem wodonercza są zaburzenia w odpływie moczu spowodowane nieprawidłowym położeniem miedniczki i wysokim odejściem moczowodu z miedniczki lub uciskiem moczowodu przez dodatkowe naczynie lub cieśń nerki podkowiastej [<a ref-type="bibr" href="#j_devperiodmed.20182204.371375_ref_002">2</a>, <a ref-type="bibr" href="#j_devperiodmed.20182204.371375_ref_004">4</a>, <a ref-type="bibr" href="#j_devperiodmed.20182204.371375_ref_007">7</a>]. U około 10% dzieci z wysokim OPM może dojść do rozwoju wtórnego wodonercza z powodu zagięcia wydłużonego i pofałdowanego moczowodu [<a ref-type="bibr" href="#j_devperiodmed.20182204.371375_ref_009">9</a>]. Rzadko przyczyną wodonercza, u pacjentów z nerką podkowiastą, jest śródścienne zwężenie moczowodu w okolicy połączenia miedniczkowo-moczowodowego [<a ref-type="bibr" href="#j_devperiodmed.20182204.371375_ref_010">10</a>, <a ref-type="bibr" href="#j_devperiodmed.20182204.371375_ref_012">12</a>].</p>
<p>W większości przypadków nerka podkowiasta nie daje żadnych objawów klinicznych [<a ref-type="bibr" href="#j_devperiodmed.20182204.371375_ref_003">3</a>, <a ref-type="bibr" href="#j_devperiodmed.20182204.371375_ref_004">4</a>, <a ref-type="bibr" href="#j_devperiodmed.20182204.371375_ref_006">6</a>]. Najczęściej rozpoznawana jest w przypadkowo wykonanym badaniu USG jamy brzusznej (29,3%) lub prenatalnie (12,2%). U pozostałych dzieci wskazaniem do wykonania badania USG są bóle brzucha (19,5%), zaburzenia mikcji (17,1%), zakażenie układu moczowego (ZUM) (9,8%) i krwiomocz (7,3%) [<a ref-type="bibr" href="#j_devperiodmed.20182204.371375_ref_006">6</a>]. U około 5% chorych może być wyczuwalny guz w brzuchu [<a ref-type="bibr" href="#j_devperiodmed.20182204.371375_ref_004">4</a>]. Wystąpienie objawów klinicznych ma związek z obecnością dodatkowych powikłań w układzie moczowym – wodonercza, ZUM lub kamicy nerkowej [<a ref-type="bibr" href="#j_devperiodmed.20182204.371375_ref_004">4</a>, <a ref-type="bibr" href="#j_devperiodmed.20182204.371375_ref_006">6</a>]. Zakażenie rozpoznawane jest u 27-41% pacjentów, kamica nerkowa u 3% dzieci i u 36% dorosłych z nerką podkowiastą [<a ref-type="bibr" href="#j_devperiodmed.20182204.371375_ref_002">2</a>, <a ref-type="bibr" href="#j_devperiodmed.20182204.371375_ref_012">12</a>]. U opisanego chłopca USG prenatalne było prawidłowe. Nerkę podkowiastą rozpoznano w rutynowym badaniu jamy brzusznej w wieku 9 miesięcy. Wykonywane w kolejnych latach badania USG wykazywały niewielkie poszerzenie miedniczki i kielichów w nerce lewej. Przez 5 lat obserwacji w poradni nefrologicznej dziecko nie demonstrowało żadnych objawów klinicznych związanych z obecnością wady układu moczowego. W wieku 5 lat z powodu bólów brzucha i wymiotów wykonano badanie USG, które wykazało skrajne wodonercze w nerce lewej.</p>
<p>U dzieci z nerką podkowiastą i wodonerczem badania obrazujące układ moczowy obejmują USG, scyntygrafię dynamiczną nerek i cystouretrografię mikcyjną. U części chorych przed planowanym leczeniem operacyjnym konieczne jest wykonanie urografii rezonansu magnetycznego lub urografii tomografii komputerowej. Badania te pozwalają dokładnie zobrazować współistniejącą wadę układu moczowego oraz sposób unaczynienia nerki podkowiastej [<a ref-type="bibr" href="#j_devperiodmed.20182204.371375_ref_001">1</a>, <a ref-type="bibr" href="#j_devperiodmed.20182204.371375_ref_004">4</a>, <a ref-type="bibr" href="#j_devperiodmed.20182204.371375_ref_013">13</a>, <a ref-type="bibr" href="#j_devperiodmed.20182204.371375_ref_014">14</a>]. Leczenie chirurgiczne jest konieczne u 17-55% pacjentów z nerką podkowiastą [<a ref-type="bibr" href="#j_devperiodmed.20182204.371375_ref_006">6</a>, <a ref-type="bibr" href="#j_devperiodmed.20182204.371375_ref_007">7</a>]. Kwalifikacja do plastyki połączenia miedniczkowo-moczowodowego, relokacji naczynia dodatkowego czy korekcji OPM u dziecka z nerką podkowiastą, odbywa się według takich samych zasad, jak w przypadku nerek prawidłowo położonych. Wskazaniem do leczenia operacyjnego wodonercza są: 1) cechy uszkodzenia nerki w badaniu izotopowym – udział w oczyszczaniu poniżej 40% lub obniżanie w kolejnych badaniach o 5-10% i zablokowany odpływ moczu z nerki; 2) nasilone wodonercze w badaniu USG – wymiar ap miedniczki nerkowej powyżej 20 mm lub wodonercze 3-4 stopnia według klasyfikacji Society for Fetal Urology; 3) objawy kliniczne będące następstwem zastoju moczu – kolka nerkowa, ZUM, kamica nerkowa [<a ref-type="bibr" href="#j_devperiodmed.20182204.371375_ref_011">11</a>, <a ref-type="bibr" href="#j_devperiodmed.20182204.371375_ref_015">15</a>].</p>
<p>U naszego pacjenta powodem wodonercza było wysokie odejście moczowodu z miedniczki. Urografia rezonansu magnetycznego pozwoliła wykluczyć ucisk moczowodu przez dodatkowe naczynie lub cieśń nerki podkowiastej. Wskazaniem do leczenia zabiegowego było skrajne wodonercze ze zwężeniem warstwy miąższowej nerki w badaniu USG i urografii rezonansu magnetycznego, objawy utrudnionego wydalania moczu na poziomie ujścia miedniczkowo-moczowodowego w badaniu izotopowym oraz obserwowane u dziecka objawy kolki nerkowej. Wbrew oczekiwaniom, scyntygrafia nerek wykazała wysoki udział nerki lewej w oczyszczaniu. U dziecka ze skrajnym wodonerczem udział nerki w oczyszczaniu może być zawyżony z powodu przedłużonego zliczania impulsów izotopu, zalegającego w poszerzonym UKM.</p>
</sec>
<sec id="j_devperiodmed.20182204.371375_s_006"><div>Podsumowanie</div>
<p>U dziecka z nerką podkowiastą i niewielkiego stopnia poszerzeniem układu kielichowo-miedniczkowego w okresie niemowlęcym, konieczna jest długofalowa obserwacja ze względu na możliwość nasilenia wodonercza w późniejszych latach życia.</p>
</sec>
</div>

High ureteral insertion as the cause of extreme hydronephrosis in a 5-year-old child with horseshoe kidney

Journal of Mother and Child

This work is licensed under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.

Wysokie odejście moczowodu przyczyną skrajnego wodonercza u 5-letniego dziecka z nerką podkowiastą

Nerka podkowiasta rozpoznawana jest z częstością 1:400-1:800 urodzeń. U 44-46% dzieci współistnieje z innymi anomaliami rozwojowymi układu moczowego....

High ureteral insertion as the cause of extreme hydronephrosis in a 5-year-old child with horseshoe kidney

Article Category: Praca Oryginalna/Original Article

Publié en ligne: 14 janv. 2019

Pages: 371 - 375

Reçu: 01 août 2018

Accepté: 02 oct. 2018

DOI: https://doi.org/10.34763/devperiodmed.20182204.371375

© 2018 Grażyna Krzemień, Agnieszka Turczyn, Małgorzata Pańczyk-Tomaszewska, Przemysław Bombiński, Agnieszka Szmigielska, published by Sciendo

This work is licensed under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.