Celem artykułu jest przedstawienie schematu badań odnoszącego się do kształtu przestrzeni zurbanizowanej i jej determinant. Jako jego podstawę wyznaczono elementy miasta i ich cechy przestrzenne, które decydują o charakterystycznym, indywidualnym obrazie organizmu miejskiego. Wskazane one zostały w oparciu o analizę ewolucji miasta europejskiego od starożytności do modernizmu oraz analizę zróżnicowanych metod charakterystyki tkanki miejskiej. Odniesienie się do okresu modernizmu wynika ze znaczenia ówczesnych strategii w rozwoju europejskiej myśli urbanistycznej. Powstały w pierwszych dekadach XX w. nowoczesny model miasta był odpowiedzią na gwałtowaną industrializację i urbanizację związaną z XIX-wieczną rewolucją przemysłową. Jego implikacja spowodowała radykalne przemiany koncepcji kształtowania miast i wykształcenie nowych cech głównych elementów ich struktury przestrzennej.