Bizantyńscy Własi "nad pięknym i modrym Dunajem" w XII w. – stabilizacja i aspiracje

W XII w. na bizantyńskim pograniczu nad dolnym Dunajem zapanował spokój. Stopniowo ustały najazdy wojowniczych plemion ze stepów pontyjskich (Pieczyngów, Uzów, Kumanów). Ucichły również wewnętrzne niepokoje wśród mieszkańców Paristrionu. Rozkwit gospodarczy wzmacniał potencjał lokalnych elit. Po likwidacji organizacji Pieczyngów i procesowi bizantynizacji arystokracji bułgarskiej wzrosło znaczenie miejscowych Włachów. Jednak ich przywódcy mimo niewątpliwych zasług dla państwa bizantyńskiego nie mieli możliwości wejścia w skład jego elit.