Artykuł wpisuje się w nurt Projektowania Uniwersalnego i skupia się na przestrzeni urbanistycznej wielkich osiedli mieszkaniowych, która nie jest przystosowana dla wszystkich użytkowników, czyli posiada bariery strukturalne oraz niestrukturalne.
Autorka do badań tego typu problemów opracowała własną metodę badawczą, która jest częścią szerszego Audytu Urbanistycznego, zaprezentowanego w monografii habilitacyjnej autorki. Ten artykuł, ze względu na możliwości dotarcia do szerszego grona odbiorców, prezentuje tę metodę w j. angielskim.
Metoda została zastosowana na 4 wielkich osiedlach mieszkaniowych, gdzie zbadanych zostało w sumie 356 miejsc, z czego 130 zostało ocenionych w sposób negatywny. Zarządcy badanych osiedli zostali zapoznani z rezultatami oraz propozycjami modernizacji, które wkrótce wdrożyli na swoich osiedlach.
Zasadniczym zadaniem opracowanej przez autorkę metody badawczej jest poprawa jakości przestrzeni urbanisty-cznej wielkich osiedli mieszkaniowych. Ze wzgledu jednak na jej uniwersalny charakter może być także zastosowana dla osiedli budowanych współcześnie.